انتخاب آلیاژ پرکننده مناسب برای فرآیند لحیم کاری سخت(بریزینگ)

کتابخانه الکترونیکی دیتاساینس: انتخاب آلیاژ پرکننده مناسب برای فرآیند لحیم کاری سخت(بریزینگ)

بریز عبارت است از اتصال دو یا چند جزء فلزی به کمک ذوب یک لایه نازک از الیاژ پزکننده به درون فضای خالی میان آنها.اتصال دهی به گونه ای است که مقداری از فلز پایه در درون آلیاژ پرکننده حل می شود و بدون ذوب شدن قطعه اصلی، اتصال برقرار می گردد.

عملیات بریزینگ با جوشکاری متفاوت است. در جوشکاری اتصال به وسیله ذوب فلز اصلی انجام می شود. بریزینگ که به آن لحیم کای سخت گفته می شود، همانند لحیم کاری نرم است، با این تفاوت که این فرآیند در درجه حرارت بالاتری انجام می گیرد و آلیاژ پرکننده می تواند به صورت فویل، سیم و یا خمیر بین قطعات قرار گیرد. در این روش فضای خالی میان قطعات نباید از 12/0 میلیمتر بیشتر باشد.

چندین فاکتور هنگام انتخاب آلیاژ پرکننده باید لحاظ گردد:

1- نقطه ذوب آلیاژ پرکننده و آلیاژ قطعه اصلی، به طوریکه نقطه لیکوئیدوس آلیاژ پرکننده باید حداقل 55 درجه سانتیگراد کمتر از نقطه سالیدوس قطعه اصلی باشد. برای بریز فولادهای زنگ نزن و فلزاتی که قصد استفاده در دمای بالا دارند، یک رنج وسیعی از آلیاژهای پرکننده وجود دارند. بعضی از این ترکیب ها با داشتن رنج سالیدوس/ لیکوئیدوس باریک برای فضاهای خالی کوچک مورد استفاده قرار می گیرند و بعضی دیگر با داشتن رنج وسیعتر، برای پرکردن فضاهای خالی بزرگ استفاده می شوند.

2- سازگاری فلز پایه با آلیاژ پرکننده، به طوریکه در حین گرم شدن عملکرد دو فلز نسبت به همدیگر از لحاظ ترکیب شیمیایی به چه صورت است، زیرا آلیاژ پرکننده، می تواند فلز پایه را تجزیه کرده و موجب خوردگی قطعه اصلی شود. همچنین اجزای آلیاژ پرکننده، می توانند به درون آلیاژ پایه نفوذ کرده و باعث کاهش خواص مکانیکی و ایجاد عیب تردی در قطعه گردند.

در صورت نیاز به چنین اتصالاتی، با ما تماس بگیرید.