سیکل تبرید تراکمی اجکتوری –آبشاری

پایگاه جامع علوم اطلاعات : در سیکل تبرید تراکمی، فرآیند اختناق در شیر انبساط موجب تلفات اگزرژی بالایی می شود، به طوریکه افزودن اجکتور به سیکل آبشاری سبب بهبود ضریب عملکرد و بازده اگزرژی خواهد شد.

سیکل تبرید تراکمی اجکتوری-آبشاری از دو واحد دما بالا (شامل مبرد آمونیاک) و دما پایین (شامل مبرد دی اکسید کربن) تشکیل شده است که در مبادله کننده میانی با هم کوپل می شوند. در شکل زیر نمایی از این سیکل نمایش داده شده است.

در سیستم های تبرید تراکمی، می توان تلفات فرآیند اختناق را با افزودن اجکتور که تجهیزی ساکن است و هزینه راه اندازی و نگه داری کمی دارد، کاهش داد.  حریان خروجی از کندانسور به عنوان جریان اولیه با ورود به نازل اجکتور تا فشار تبخیر کننده منبسط می شود. در قسمت اختلاط اجکتور، جریان خروجی از تبخیرکننده (جریان ثانویه) با جریان خروجی از کندانسور (جریان اولیه) طی فرآیند فشار ثابت مخلوط می شوند. کسر جرمی اجکتور به صورت نسبت جرمی جریان خروجی از تبخیر کننده به جریان خروجی از کندانسور تعریف می شود. مخلوط پس از خروج از بخش اختلاط، با ورود به دیفیوز اجکتور مقداری از افت فشار خود در نازل اجکتور را متناسب با بازده دیفیوز جبران می کند و درنهایت مخلوط در حالت دو فازی از اجکتور خارج و وارد جداکننده می شود. در جداکننده، مایع و بخار اشباع از یکدیگر تفکیک می شوند. مایع اشباع واردذشیر انبساط و بخار اشباع وارد کمپرسور می شود.